Niedziela Wielkanocna, nazywana także Świętem Zmartwychwstania Pańskiego, miała charakter uroczysty i poważny.

W Wielką Sobotę na porannej mszy szło się poświęcić do kościoła świynconke – potrawy w ozdobionym koszyczku, przystrojonym białą serwetką, bukszpanem i szlajfkami, czyli wstążeczkami.

Wielki Piątek dla wszystkich chrześcijan to dzień wielkiej zadumy, upamiętniający śmierć Chrystusa na krzyżu.

W Wielki Czwartek milkły dzwony w kościele. Najpopularniejszym zwyczajem wielkoczwartkowym w całej Polsce było chodzenie z klekotkami, klepaczkami, grzechotkami.

Wielka Środa nazywana była kiedyś żurowom strzodom . W tym dniu polono żur, czyli rozpalano duże ogniska ze słomy, suchych liści, gałęzi i innych zanieczyszczeń zebranych z obejścia i pól.

 Zwyczaj barwienia i zdobienia jaj narodził się prawdopodobnie ok. 3 tys. lat p.n.e. w Asyrii, a według niektórych źródeł w Persji.

Jak nakazuje tradycja katolicka w Niedzielę Palmową, rozpoczynającą Wielki Tydzień, zanosi się do kościoła palmę, aby ją poświęcić.

W dawnych, ludowych wierzeniach jajko było lekarstwem na chorobę i urok, chroniło także przed pożarem.