Jeszcze do połowy XX wieku polska wieś była bardzo zabobonna. Wierzono, że krowy często padają ofiarami ataku czarownic, co objawiało się tym, że zwierzę dawało zepsute mleko, dawało go za mało lub za dużo.

Na całym Śląsku, od jesieni aż do końca karnawału, praktykowano wspólne skubanie pierza – szkubki, szkubaczki, darcie pierza.

W Polsce wódka, sporządzana na bazie zbóż, pojawiła się w XV wieku i znajdowała swoje zastosowanie przede wszystkim na dworach szlacheckich, gdzie ziołowe wódki używane były jako naturalne środki lecznicze do zwalczania bólu, a w szczególności jako „lekarstwo na żołądek”.

Czas Godnich Świont (Świąt Bożego Narodzenia) był dla społeczności wiejskiej czasem wyjątkowym. Tradycje związane z dniem wigilijnym są wciąż żywe i nadal kultywowane w śląskich domach.